Op dit moment lees ik ‘The New Creationism‘ van Paul Garner. Dit boek beoogt een wetenschappelijk creationistisch model te beschrijven. Nu vraag ik creationisten al langer om zo’n model, en toen ik het boek onlangs tegenkwam tijdens een debat over schepping & evolutie én op de zomerleeslijst van Todd Wood heb ik het maar eens besteld bij Bol.com. Eerste keer dat ik daar iets kocht, volgens mij! Boeiend profiel zal ik er nu hebben.
Enfin, een recensie van dit boek volgt ongetwijfeld. Ik ben nu op ongeveer een derde, en ben net van kosmologie naar geologie overgestapt. Tot nu toe valt het niet mee. De toon is hier en daar niet onredelijk, maar er zit toch net iets teveel oude koek in dit model. Lees verder Creationistische modellen en oude koek →
Een boeiend bericht op de website van Nature, gisteren. Het DNA van drijvend blaasjeskruid (Utricularia gibba) blijkt voor 97 procent uit coderend DNA (genen dus) te bestaan. Ter vergelijking: het menselijk genoom bestaat voor ongeveer 2 procent uit genen.
Dit werpt een heel nieuw licht op de discussie over ‘junk’ DNA. Toen duidelijk werd dat een groot deel van het genoom van organismen niet codeert voor eiwitten, werd in eerste instantie aangenomen dat dit niet-coderende DNA geen functie had en dus ‘rommel’ was. Evolutionair wrakhout. De resten van duplicaties, virusinserties en mobiele elementen.
Onlangs kwam het Encode-onderzoek in het nieuws. Dit suggereerde een vorm van functie voor misschien wel 80 procent van het junk-DNA. Was het dan toch geen junk? Eerder waren er overigens al allerlei functionele eenheden in niet-coderend DNA gevonden. Er werden bijvoorbeeld kleine RNA moleculen afgelezen, die allerlei functies kunnen hebben. Lees verder De omgekeerde ui-test →
schepping, ontwerp en evolutie
