Deze YouTube presentatie is niet heel sprankelend, maar geeft wel een mooi overzicht van de kosmologie van de Bijbel. Vanuit het jonge aarde creationisme is er nogal wat kritiek op de lezing waarbij Genesis 1 een ‘hemelkoepel’ zou beschrijving, met daarboven een oceaan (de wateren boven de hemel). Er zijn verschillende argumenten uitgewerkt om te betogen dat de Bijbel gewoon een ronde aarde beschrijft. In dit filmpje worden een aantal van die argumenten gefileerd en er is een heleboel informatie over oude (joodse en christelijke) interpretaties. Het is even doorbijten, maar best interessant!
Please follow and like:
jaap,
Er is een verteller en er is directe weergave. De directe weergave geeft of El / Elohim of Jahweh El.
Gebruik van Jahweh in genesis is in duidelijke tegenspaak tot Exodus. Dus je hebt later interpretatie / uitleg door de tekst over een substraat met El.
Peter B,
Je zegt: “Er is een verteller en er is directe weergave. De directe weergave geeft of El / Elohim of Jahweh El.
Gebruik van Jahweh in genesis is in duidelijke tegenspaak tot Exodus. Dus je hebt later interpretatie / uitleg door de tekst over een substraat met El.”
Wat is in onderstaande 3 teksten nu aan de hand? Is hier een verteller of is het directe weergave? Wat is hier het substraat met El?
Genesis 15: 7 en 8
And he said unto him, I
[am] the LORD (Jahweh) that
brought thee out of Ur of
the Chaldees, to give thee
this land to inherit it.
And he said, Lord (Adonai) GOD (Jahweh)
whereby shall I know that I
shall inherit it?
En over wie heeft Abraham het als hij tegenover de koning van Sodom getuigt
Genesis 14:22
“And Abram said to the
king of Sodom, I have lift
up mine hand unto the
LORD (Jahweh), the most high God, (El Eljon)
the possessor of heaven and
earth”
En wat is het kriterium om te onderscheiden tussen substraatnational van El/directe weergave en vertelling/latere interpretatie?
Substraatnational m/z substraat
Bart,
Als je dus inderdaad geen totale reconstructie kunt maken – en al helemaal niet van het verre verleden – dan is “een aardig beeld” echt niet voldoende om zulke beweringen te maken over het gebruik van de naam “El Eljon” in dat verre verleden door Abraham.
Dat “El Eljon” geen lidwoord heeft zegt natuurlijk niets. Als “El” met welk ander epitheton wordt verbonden in het Oude Testament, staat er ook geen lidwoord voor. Het is een eigennaam, ja en? El Shaddai is ook een eigennaam. Het is een schijnargument.
De naam Jahweh is inderdaad verbonden met het werkwoord zijn, volgens Exodus 3:14. In ieder geval verbindt God zijn naam “Jahweh” aan “Ik ben” en daar gaat het om. Vanaf die dag is dat één begrip. En dat geeft ook antwoord op jouw vraag waarom God zegt dat Hij de naam van Jahweh aan Abraham nog niet bekend had gemaakt. Jahweh had voor die tijd nog nooit betekend “Ik ben”. Vanaf Exodus 3:14 wel. Dat is nieuw. Maar “Ik ben” is natuurlijk geen naam om aan te roepen: “Heer Ik Ben, hoor naar mijn gebed”. Een beetje vreemd. Daarom Jahweh.
Zijn van Oetnapisjtim en Atrahasis ook uitgebreide geslachtsregisters bekend, zoals van Noach en Mozes, wie hun voorgeslacht door de eeuwen was en hun nageslacht met aftakkingen? Bijvoorbeeld de nakomelingen van Aäron, de broer van Mozes, zijn in dat priestergeslacht redelijk te volgen tot aan de regering van koning Salomo en misschien nog verder. Daaruit blijkt dat het niet zomaar wat losstaande namen zij, maar dat zij deel uit maken van het reële menselijk netwerk, waartoe wij allemaal behoren. Ze zijn duidelijk een beschreven onderdeel van onze mensheid en passen in het menselijk kader van geslachten en families, waaruit ook wij zijn voortgekomen. Het bestaan van Mozes ontkennen is quatsch.
Over de polytheïstische passages, nee, daar ben ik het zeker niet mee eens. Wat Job 1 betreft: het zijn overduidelijk hemelse wezens, waarschijnlijk machtige engelen, die door God worden samengeroepen en zich voor Hem moeten opstellen. Duidelijk subordinatie. Geen ontmoeting op voet van gelijkheid. Geen naam van één van hen wordt genoemd. Geen Baäl of andere godennamen. Geldt ook voor psalm 82. Ik twijfel of het mensen of engelen zijn die bestraft worden in deze psalm. Voor beide verklaringen is wat te zeggen. Maar geen godenpantheon á la Ugarit. Deuteronomium 32:8, 9 kan zeer goed betekenen dat God het beheer van de landen aan hemelse gedelegeerden opdroeg. Zeker is dat niet, maar er zijn wel hints in die richting. De vorsten van Perzië en Griekenland, de tegenstanders van Gabriël en Michael, die in het boek Daniël genoemd worden, kunnen heel goed twee van die zonen Gods geweest zijn, die in opstand tegen God zijn gekomen . Ze vallen dan onder de overheden en machten waartegen christenen volgens Paulus te worstelen hebben.
Jaap, ik ben nu op vakantie en zal later nog reageren.
Bart,
Geniet ervan en houd het koel!