Via via kwam ik terecht op de weblog van Todd Woods, een jongeaarde creationiste met een bijzondere mening over evolutie: hij gelooft er niet in, maar vindt de bewijzen voor evolutie sterk. In deze post zegt hij dan ook:
Evolution is not a theory in crisis. It is not teetering on the verge of collapse. It has not failed as a scientific explanation. There is evidence for evolution, gobs and gobs of it. It is not just speculation or a faith choice or an assumption or a religion. It is a productive framework for lots of biological research, and it has amazing explanatory power. There is no conspiracy to hide the truth about the failure of evolution. There has really been no failure of evolution as a scientific theory. It works, and it works well.
In een aantal vervolgposts (zie de links onderaan zijn eerste bericht over dit onderwerp) legt hij zijn positie wat nader uit, en geeft aan waarom hij toch een jongeaarde creationist is. De stellingname van Woods is apart, maar ook verfrissend eerlijk. Niet langer zeuren over de gaten in de theorie en allerlei andere aanvallen, maar gewoon zeggen: he, ik geloof de Bijbel no matter what.
Tegelijkertijd: wat moet je dan met al die wetenschappelijke feiten? Wood lijkt ze wat onder het tapijt te willen vegen. Het bewijs voor het heliocentrische wereldbeeld was ook best sterk, destijds, en die theorie bleek ook niet te kloppen. In de beleving van Woods klopt evolutie als ‘high leven theory’ dan misschien wel, maar heeft het weinig te maken met de werkelijkheid.
Grappig, zo kan je als christen met evolutie werken als hypothese, precies wat Galileï van de kerkelijke instanties mocht doen met het Copernicaanse systeem. Ik zal Woods niet volgen in zijn ideeën, maar het is wel een manier waarop de enorme tegenstelling tussen jongeaarde creationisme en wetenschap enigszins afgevlakt kunnen worden. Het is niet meer nodig veel tijd en geld te steken in projecten die bewijzen dat evolutie ‘niet waar’ is, het mag gewoon onderwezen worden en iedereen kan weer met belangrijker zaken bezig gaan…
Het Reformatorisch Dagblad had op 29 september een artikel over een boek van ene Roy Davies, met kop “Darwin leugenaar en dief”. http://www.refdag.nl/artikel/1435384/Darwin+leugenaar+en+dief.html
Dat boek van die Roy Davies is besproken en op nette toon afgemaakt door Todd Charles Wood, op Answers-in Genesis.
http://www.answersingenesis.org/articles/arj/v2/n1/there-is-no-darwin-conspiracy
Dezelfde Todd Wood, neem ik aan.
Todd Wood van het blog beseft hoe goed evolutie als wetenschappelijke theorie is. Hij weet ook dat standaard creationisme niet op wetenschap berust. Al met al vraag ik me af hoe lang hij deze positie al heeft of vol zal houden.
http://toddcwood.blogspot.com/2009/11/nature-of-idolatry.html
Wat Wood zegt is gedeeltelijk correct. Er zijn soms inderdaad meerdere hypothesen waartussen op basis van het beschikbare bewijs niet onderscheiden kan worden. Dat is in de natuurkunde en chemie niet ongebruikelijk. In dat soort gevallen wordt er geprobeerd om meer bewijs te krijgen, b.v. door nieuwe experimenten, door verbetering van de meetapparatuur, etc.
Dat voorbeeld van Ptolemeus en Copernicus gaat mank, want beide zijn “waar”. Copernicus heeft laten zien dat het veel eenvoudiger wordt als je de zon als centrum neemt. Je kunt, als je dat wilt, de Aarde als referentie nemen, maar dan wordt alles nogal gecompliceerd (epicycles etc). De aarde draait om de zon en de zon draait om de aarde. Door Newton’s zwaartekrachtwet is Copernicus echter nog verder bevestigd, and the rest is history.
Wood suggereert echter ook dat het alleen maar om consistentie van een theorie met de data gaat. Dat is echter niet genoeg. Het gaat om de geloofwaardigheid van een theorie. Consistentie is noodzakelijk maar niet voldoende. Als evolutietheorie met creationisme wordt vergeleken, dan is de vraag: hoe verhouden zich de geloofwaardigheden van beiden? Wat is er geloofwaardig aan creationisme? Waarom zou men ook maar enig geloof hechten aan Genesis als historische waarheid? Je kunt wel alles gaan geloven … Wood gaat bij zijn biochemische experimenten toch ook niet veronderstellen dat er in zijn moleculen kleine Japannertjes zitten?