Zo af en toe ga ik na wat verschillende media over evolutie zeggen. Op die manier kwam ik bij het Katholiek Nieuwsblad deze kop tegen: ‘Universiteit Groningen zaagt aan poten darwinisme’. Los van het feit dat in Groningen de enige RIJKSuniversiteit van het land staat, bevreemde deze kop mij. Ik ben als ‘science writer’ aan deze instelling verbonden maar wist hier niets van!
Het stukje is geschreven naar aanleiding van een nieuwsbericht in het tijdschrift Science ($). Ten minste, dat is de eerste bron die de auteur meldt, maar feitelijk gaat het om een bewerking van een artikel op Evolution News and Views, een website gelieerd aan het Discovery Institute, en dat is weer de drijvende kracht achter de Amerikaanse Intelligent Design beweging.
Maar waar gaat het eigenlijk over? Frank Johannes, werkzaam bij de RU Groningen bij de onderzoeksgroep Bioinformatica, heeft op een congres een prestentatie gehouden over proeven met de modelplant Arabidopsis. Ik citeer het KN:
Onderzoek onder leiding van Frank Johannes zou uitwijzen dat onder invloed van de omgeving een plant duurzaam kan veranderen. Maar niet alleen via het door toeval gestuurde en daarom zeer trage mechanisme van mutatie en selectie, dat sinds Darwin wordt gepostuleerd. Het kan veel sneller gaan, doordat directe aanpassingen aan de omgeving erfelijk worden opgeslagen.
Het gaat om epigenetische veranderingen in het DNA. Dit zijn geen veranderingen in de genetische code, het gaat om veranderingen in de structuur van het DNA molecuul die de activiteit van genen kunnen beïnvloeden. De meest bekende is methylering (waar een methylgroep op het DNA wordt gezet). Methylering kan plaatsvinden bij specialisatie van een (stam)cel, maar ook onder invloed van externe prikkels.
Het is al tamelijk lang bekend dat dit fenomeen bestaat. Kinderen uit de hongerwinter hebben bijvoorbeeld een grotere kans op bepaalde ziekten, vermoedelijk omdat de methylering van hun DNA anders is verlopen. En ook Johannes heeft hier al vaker over gepubliceerd. Verder is bekend dat deze effecten in sommige gevallen doorgegeven worden aan volgende generaties.
Het is niet echt een ‘nieuwe’ tak van wetenschap, maar recent zijn er wel veel meer gegevens beschikbaar gekomen, onder meer doordat methylering nu beter in kaart is te brengen. Ook op deze blog is er al eerder over geschreven. En voor het ND schreef ik al eens ‘Een update voor Darwin‘ (€).
Is dit nu inderdaad zagen aan de poten van het Darwinisme? Absoluut niet. Het mechanisme van DNA verandering en natuurlijke selectie blijft gewoon overeind staan. Wel is het zo dat epigenetische veranderingen op kortere termijn kunnen werken, reden waarom iemand als Theunis Piersma (zie m’n eerdere blog) denkt dat het belangrijk is voor snelle evolutionaire aanpassing.
Hoe groot het belang van epigenetica voor evolutie is, is nog niet duidelijk. Er is nog te weinig informatie om daar harde uitspraken over te doen. Maar het doet niets af aan het bestaande bewijs voor evolutie, noch aan de algemene theorie.
Evolution News and Views eindigt trouwens met een nogal merkwaardige alinea:
What does this mean for the theory of intelligent design? It’s too early to say. If experiments continue to support epigenetic inheritance, additional research questions will arise. Do the epigenetic marks ever become encoded in the DNA sequence, or are they temporary? Are epigenetic marks subject to natural selection? What directs the methylation activity?
Het epigenetisch markeren van DNA is een process dat onder controle staat van de genen. Dat heeft Johannes al eerder laten zien. De vraag of epigenetische markeringen ooit ‘gecodeerd in het DNA’ kunnen raken laat zien dat de auteur werkelijk niets van het onderwerp snapt. Het gaat om twee totaal verschillende systemen: de genetsiche code, en chemische groepen die toegankelijkheid en activiteit van stukken DNA reguleren.
Met dit soort onzinnige opmerkingen laat de ID beweging zich weer eens van z’n slechtste kant zien.
NB: de bevindingen van Johannes die op het congres zijn gedeeld moeten nog worden gepubliceerd, en tot die tijd wil de onderzoeksgroep niet ingaan op de resultaten.
Nou ja, als je de term ‘Darwinisme’ ziet (wetenschap doet niet aan -ismes !) moet er al een rood vlaggetje in je achterhoofd gaan wapperen.
Het stukje in het Katholiek Nieuwsblad is van een treurig niveau, maar het onderzoek van Johannes klinkt interessant. Ben benieuwd hoe hij omgaat met dit soort acties van het Discovery Institute.
“The XIV Congress of the European Society for Evolutionary Biology was held 19–24 August.
Nontraditional mechanisms of inheritance were the focus of three symposia at the meeting, two with standing room only attendance.
Seven years ago, (Vincent Colot and Philippe Guerche and Frédéric Hospital) crossed two nearly genetically identical Arabidopsis strains, one normal and the other lacking a gene whose protein helped maintain methylation.
… some methylation patterns in these lines were stable over the eight generations tested.
But the experiment doesn’t address the most controversial aspect of epigenetics and evolution—whether an environmental stress can alter an organism’s epigenetic markings and lead to a permanent trait change that’s acted upon by natural selection—a notion that, to some, sounds suspiciously like Lamarckism.”
De methylering erfde op standaar Mendelse manier over. Het interessante is dat methylering fenotypisch effect heeft.
Ik heb er vet ingezet, maar de tekst is van Pennisi. En zoals René zegt, dit gaat alleen over een interessant genetisch fenomeen, niet over de principes van evolutie.
NB Het gaat over planten. De overerving van verworven eigenschappen is verworpen door Weismann voor dieren, gezien de splitsing tussen soma en germlijn. Bij dieren worden methyleringspatronen gereset in de zygote of in de gameten, als ik het wel heb. Darwin had geen bezwaren tegen overerving van verworven eigenschappen. Zoals het KN met zijn gedram over Darwinisme zou moeten weten.
De interesse in methyleringspatronen laat nog iets anders zien: het idee gen is anders dan 50 jaar geleden.
Nu is een gen een DNA sequentie die begint met ATG en eindigt met TAG, TAA of TGA; en standaard alleen A C T G heeft, niet mC. Bij de definitie van een gen als ‘eenheid van functie, mutatie en recombinatie’ methylering of niet geen punt.
“… dat in Groningen de enige RIJKSuniversiteit van het land staat”
Rene, ik heb aan de rijksuniversiteit utrecht gestudeerd.
kun je het hoe en waarom van dat wel of niet Rijks… toelichten? wat is concreet het verschil?
@Gert, de status van medewerkers van een rijksuniversiteit is anders dan die van een niet-rijks. Alle andere uni’s hebben voor die laatste optie gekozen, maar de RUG hield vast aan het Rijks. Eerlijk gezegd ben ik vergeten wat de verschillen inhouden. Iets met de ambtelijke status van medewerkers. Jaren geleden hebben we hier in de Universiteitskrant over bericht, maar dat soort dingen is een beetje weggezakt sinds ik daar weg ben…
Gerdien, daar noem je een interessant verschil: planten planten zich ook vegetatief (asexueel) voort: dan lijkt mij dat er weinig ruimte is om methyleringspatronen te resetten. Maar waarschijnlijk is er weinig verschil tussen planten en dieren bij geslachtelijke voortplanting wat betreft resetten? (als methylering weefselspecifiek is, dan is het noodzakelijk om bij gameten en/of bevruchting de zaak te resetten?!)
Wat Leiden betreft was het een signaal naar de politiek, volgens deze onbetrouwbare bron:
http://www.refdag.nl/oud/bin/980908bin10.html
Gerdien
” Bij de definitie van een gen als ‘eenheid van functie, mutatie en recombinatie’ methylering of niet geen punt.”
Deze zin volg ik niet helemaal..
“Bij de definitie van een gen als ‘eenheid van functie, mutatie en recombinatie’ methylering of niet geen punt.”
Deze zin volg ik niet helemaal..
“Bij de definitie van een gen als ‘eenheid van functie, mutatie en recombinatie’ methylering of niet geen punt.”
Er is ‘is’weggevqallen.
indertijd kreeg ik op college:
Het gen is de –
eeneheid van functie
eenheid van mutatie
eenheid van recombinatie
Een begrip ‘gen’ van voor de DNA tijd.
Rene, in de engelse wiki:
http://en.wikipedia.org/wiki/University_of_Groningen
heet het University of Groningen. het zou zoiets als ‘State University …’ moeten zijn?
Dit is wat ik in Science tegenkom:
Other scientists are studying the importance of empathy as well. Christian Keysers, a brain researcher at the University of Groningen in the Netherlands, is approaching the topic from a different, darker angle
@ Gert, een ‘state university’ is doorgaans een tweederangs instelling. Vandaar dat de RUG internationaal de naam ‘University of Groningen’ gebruikt. En ook liever niet de afkorting RUG, for obvious reasons ;).
Henk Rijkers van KN is ook erg enthousiast (geweest?) over “Darwin’s Doubt” van Stephen Meyer: beiden zijn ID aanhangers. Sinds 31 juli heeft Rijkers er niet meer over geschreven. Misschien heeft hij de reviews niet bijgehouden, of misschien waren ze te negatief.
Vandaag is een review van dat boek in Science verschenen, door een specialist in paleontologie van het Cambrium. Als Rijkers Science leest, en niet alleen EN&V, leest hij dit: But when it comes to explaining the Cambrian explosion, Darwin’s Doubt is compromised by Meyer’s lack of scientific knowledge, his “god of the gaps” approach, and selective scholarship that appears driven by his deep belief in an explicit role of an intelligent designer in the history of life. .
Het review heeft als rubrieksindeling ‘Science and Religion’, en als titel ‘When Prior Belief Trumps Scholarship’.
@Rene
“Is dit nu inderdaad zagen aan de poten van het Darwinisme? Absoluut niet. Het mechanisme van DNA verandering en natuurlijke selectie blijft gewoon overeind staan.”
Dat mechanisme blijft ook staan , maar de vraag is in hoeverre dat werkelijk verantwoordelijk is voor de verscheidenheid van dieren en planten die we nu zien.
De hoofdvraag voor de degene die een orthodoxe visie op de schepping aanhangen lijkt mij het punt of de evolutie van het leven verklaart wordt op naturalistische wijze door “toevallige” mutatie en selectie , dan wel dat het komt door een ingebouwd mechanisme dat o.a een actieve rol speelt mbt tot aanpassen aan de omstandigheden.
Ik kan mij herinneren dat we het op sterrenstof wel eerder gehad hebben over het “vullen van niches” , en mogelijk kan epigenetica hier een verklarend mechanisme voor zijn .
Gerdien
“Bij dieren worden methyleringspatronen gereset in de zygote of in de gameten, als ik het wel heb”
In de NRC van 3/8/2013 stond een heel aardig artikel over epigenetica/methylering. “het leven zelf legt de genen stil”
“Tijdens de bevruchting is het DNA in een eicel spaarzaam gemethyleerd: aan 30 procent van de C’s zit een methylgroep, meestal vooral in speciale gebieden waar de basen C en G veelvuldig naast elkaar voorkomen: de CpG-eilanden. Maar het DNA van de binnendringende spermacel hangt juist vol methylgroepen: 75 procent van de CG’s is gemethyleerd. Na de bevruchting daalt dat snel naar 40 procent. In een twee-, vier- en achtcellig embryo zakt die methylering verder. Het minimum (minder dan 5 procent gemethyleerd) wordt bereikt in het blastocyststadium, in de cellen waar het embryo uit groeit. In goed Nederlands heet dat het ‘ontwikkelingsknopje’, tegenwoordig meestal inner cell mass. Als het embryo verder groeit, loopt de methylering weer scherp op. De CG’s in een muizenembryo van 6,5 dag oud zijn alweer voor 80 procent gemethyleerd.”
@ Andre, er is geen enkele aanwijzing dat de aanwezigheid van methylering is ‘ingebouwd’. Verder is het een vorm van aanpassing die inherent onstabiel is. Methylering wordt doorgaans gereset in voortplantingscellen. Bij planten is nu aangetoond dat het enkele generaties aanwezig kan blijven, of dat ook bij dierlijke cellen zo is (zie eerdere opmerking in deze discussie) is nog maar zeer de vraag.
Hoe het ook zij, de aanwezigheid van aanpassing via epigenetische modificatie zegt niets over de kwestie schepping/evolutie. Het past prima in een Darwiniaans concept (als aanpassing op korte termijn).
Lees mijn boek nog eens door, René, dan weet je waar en waarom Darwins hypothesen door de nieuwe biologie worden weerlegd.
De epigenetica betekenen natuurlijk dat ook Darwins waarnemingen aan variatie in het geheel en al anders is dan hij en de Neodarwinieten beweren.
Een biologisch systeem induceert de variatie zelf van binnuit. Het DNA doet dat zelf en beschikt om systemen die het bewerken.
Transposable en transposed elements (door de Darwinisten als junk DNA genoemnd) zijn, naast epigenetisch modificaties, verantwoordelijke voor variatie en adaptieve fenotypen.
Precies zoals ik in mijn boek beschreef.
Om het publiek voor te lichten ben ik binnenkort weer eens in Nederland voor een lezingenreeks (24-26 Oktober).
Mensen die echt willen weten hoe de genomen functioneren, waar variatie zijn oorsprong heeft, hoe adaptieve fenotypen ontstaan en hoe RNA virusen in enkele stappen uit TEs voortkomen zijn daar welkom.
Of lees gewoon mijn boek Terug naar de Oorsprong.
PB
“De vraag of epigenetische markeringen ooit ‘gecodeerd in het DNA’ kunnen raken laat zien dat de auteur werkelijk niets van het onderwerp snapt. Het gaat om twee totaal verschillende systemen: de genetsiche code, en chemische groepen die toegankelijkheid en activiteit van stukken DNA reguleren.”
René begrijpt er zelf dus werkelijk niks van.
De epigenetische code wordt wel degelijk weergegeven in de DNA sequentie.
Meythlaties vinden plaats op in het DNA gecodeerde sequenties. En boijvoorbeeld histonmodificaties vinden plaats op heel specifieke plekken die als DNA codes terug te vinden zijn in het histongen.
De grap is natuurlijk dat Darwins variatie voor een groot deel op epigenetische variatie terug te voeren is.
Als Darwin niet zo’n frust was geweest en het boek van Linnaues nu eens had gelezen…dan waren we van veel ellende gespaard gebleven.
@ Peter, epigenetische markering valt ook onder controle van genen. Johannes c.s. hebben bijvoorbeeld Arabidopsis varianten gebruikt met en zonder genen die methylering stimuleren.
Dat de methylering op bepaalde plekken in het DNA terechtkomt, maakt nog niet dat je epigenetica kunt gelijktrekken het de genetische code. Het zijn twee systemen die verschillend werken.
Waar kunnen we vinden dat de door Darwin opgemerkte variatie ‘voor een groot deel op epigenetische variatie terug te voeren is’? Graag een referentie.
De epigenetisch code wordt direct of indirect in het genoom vastgelegd, meneer Fransen.
Precies zoals ik hierboven aangaf. Dan kan meneer de science writer wel beweren dat dat niet zo is, maar het is toch echt zo.
Deze histonstaart, die net als alle eiwitten uit aminozuren is opgebouwd, kan op een aantal heel specifieke plaatsen (dwz aan gecodeerde aminozuren)worden gemodificeerd door er een methylgroep aan te hangen. Of door er een acetylgroep2 of een fosfaatgroep aan te hangen.
De epigenetische (histon)code is dus voorgeprogrammeerd.
Variatie, adaptatie, speciatie is allemaal voorgeprogrammeerd. Precies zoals ik in mijn boek weergaf en waar je zo’n minachtende review over schreef. Maar dat weerspiegelde slechts jouw onkunde op dit gebied.
Ik nodig je uit voor een prettig openbaar debat met mij. Dan ga jij Darwinisme verdedigen terwijl ik het ga weerleggen. Okee?
PB
Ik ben nog steeds erg benieuwd naar die referentie waar Rene om vroeg …
Moet je om een conclusie te trekken ook al een referentie????
Nu we het genoom kennen en Darwins black box hebben geopend weten we waar “zijn” variatie vandaan kwam.
Heb ik het niet duidelijk genoeg beschreven in TndO?
Zo ja, dan zijn er nog mijn wetenschappelijke artikelen:
http://evoinfo.org/resources/
Helemaal naar beneden (sc)rollen…
pb
Door altijd maar naar referenties te vragen schermen de Darwinsten hun eigen gebied af en is er geen enkele wetenschapelijke progressie mogelijk.
Hun foute main-stream (en overigens volstrekt onwetenschappelijke) credo lijkt: als er geen referentie is, kan het niet juist/wetenschap zijn.
Nieuwe wetenschap, nieuwe bevindingen, nieuwe conclusies kunnen per definitie niet gerefereerd worden…omdat die referenties (nog) niet bestaan. Is dat zo moeilijk te snappen?
Voor het DNA model van Watson en Crick was er geen referentie naar het model omdat de conclusie (dat het DNA een dubbele helix is van twee complementaire strengen) nog nergens was bschreven.
Get it now, Fransen en Van Kampen?
PB
“Moet je om een conclusie te trekken ook al een referentie????”
Yeap. Want “het is toch echt zo” voldoet uiteraard niet.
Dus … ik ben nog steeds erg benieuwd naar die referentie waar Rene om vroeg …
Eelco, een histonmodificatie site, de plaats waar een epigenetische label aan een histon wordt gehangen (waardoor de toegankelijkheid van DNA door de transcriptionel machineria wordt bepaald) wordt gedefinieerd door aminozuren in een zeer specifieke context. Deze context van aminozuren wordt op zijn beurt weer gedefinieerd door de genetisch code.
De manier waarop er kan worden gemodificeerd wordt dus genetisch bepaald. Daar hoef ik geen referentie voor te geven want het is self-evident.
Dat Fransen dat niet inzag zegt iets over zijn onkunde op dit gebied. Dat jij het niet begreep kan ik snappen, want je bent kosmoloog en geen moleculair bioloog met genregulatie als specialisme, zoals ik.
Alle mogelijke variatie is voorgeprogrammeerd in het genoom. De manier waariop dat geschiedt varieert van non-random mutaties tot transposable elements.
Daardoor speelt selectie slechts een minimale rol in het evolutieproces.
Dat is ook wat Punnet 100 jaar geleden reeds inzag.
Lees mijn boek nu gewoon eens met een open mind, dan zul je ontdekken dat er veel meer is dan alleen maar random-ruis-selectie van het Neo-Darwinistisch atheisme .
PB
En nog steeds geen referentie waarin we kunnen vinden dat de door Darwin opgemerkte variatie ‘voor een groot deel op epigenetische variatie terug te voeren is’.
Eelco, het lijkt me logisch dat Darwin’s variatie voor een groot deel terug te voeren is op epigenetische mechanismen. Met name omdat de achtergrond mutatie frequentie nu eenmaal niet toereikend is.
Als Darwinist moet je aantonen dat genetische DNA veranderingen ten grondslag liggen aan adaptieve fenotypen.
Dat is nooit gebeurt. Ik ken geen studies die zulks aantonen. Als antiDarwinist kan ik wel aantonen dat bijvoorbeeld Arabidosis koude en hitte gevoelige tranposons heeft die in koude streken actief zijn resp. in warme.
Daarmee is adaptieve variatie in het genoom gelocaliseerd als T-afhankelijke variatie-inducerende genetisch elementen. Het element heet overigens ATCopia78.
Variatie-inducerende elementen is een eigenschap van alle genomen. Ze worden foutief door de evologen aanegzien voor junk DNA, overblijfselen van virusen, etc. En daarmee wordt weer een deel van mijn boek bewaarheid.
Fransen, wanneer ga je je voor je leugenreview in het ND excuseren?
PB
@ Peter, je hoeft geen referenties te geven want ‘het lijkt me logisch dat Darwin’s variatie voor een groot deel terug te voeren is op epigenetische mechanismen.’
Vervolgens zeg je ‘Als Darwinist moet je aantonen dat genetische DNA veranderingen ten grondslag liggen aan adaptieve fenotypen.Dat is nooit gebeurt. Ik ken geen studies die zulks aantonen.’
Dus de Darwinist moet iets aantonen, en jij mag op je eigen logica afgaan. Er is een reden dat mensen niet met je willen discussiëren, Peter, en die kan je uit het bovenstaande afleiden.
Er is altijd een uitvlucht, Fransen, om jezelf te rechtvaardigen.
Het Darwinistische idee was dat veranderingen in de DNA sequentie de selecteerbare en overerfbare adaptaties voor evolutie leverden.
Nu blijkt dat veranderingen AAN het DNA, aan DNA zelf en aan de eiwitten die geassocieerd zijn met het DNA, zulke adaptaties kunnen bewerken. En dat het razendsnel gaat omdat de mechanismen in het genoom zijn voorgeprogrammeerd.
Het is dus de Neo-Darwinist die aan conclusion jumping deed omdat hij/zij geen volledige kennis van zaken had. Hun onkunde is in principe te vergeven, maar de hardnekkigheid waarmee ze aan hun onkunde vasthouden is onvergeeflijk.
Let wel, we hebben nu wel een volledigere kennis van zaken en die kennis toont dat de NeoDarwinst te vroeg tot een slotsom kwam.
Het probleem met de Darwinist is dat hij/zij zijn/haar kennis van de biologie volledig overschat en de complexiteit van de levende cel volledig onderschat. Fransen is daar een perfect voorbeeld van. Gerdien is er nog zo eentje. Om over Eelco maar te zwijgen.
En als ik jullie uitdaag voor een wetenschappelijke krachtmeting zijn jullie niet thuis. Waarom organiseren we niet een pretig debat? Jij, Gerdien en ik.
Jullie proberen dan Darwinistische evologie overeind te houden, terwijl ik haar afschiet en de biologie en evolutie verklaar vanuit het multipurpose genome. Zoals ik dat in mijn boek deed.
Durven jullie dat aan?
PB
Wat dan nog wel grappig is, Fransen, is dat de Darwinist nog nooit iets heeft aangetoond. Darwins filosofie werd gewoon aangenomen als waarheid en zonder kritiek of experiment als wetenschappelijke waarheid geintroduceerd.
Het is een verhaal, de oorsprongsmythe voor de materialistenwereld.
De echte biologische experimentators kwamen en komen tot een heel andere slotsom. Om te beginnen bij Mendel, De Vries, Bateson, en eindigend bij
http://www.rae.org/pdf/darwinskeptics.pdf.
Dus, Darwinisten, denk vooral niet dat er geen oppositie is.
PB
@ Peter, het feit dat er veranderingen aan het DNA plaatsvinden sluit op geen enkele manier uit dat ze ook in het DNA plaatsvinden.
Het idee van Darwin ontstond voor de ontdekking van DNA. De ontdekking van DNA, de genetische code en later het grootschalig genoom onderzoek past keurig binnen het Darwinistische idee.
Een simpele NCBI pubmed search op “epigenetics AND evolution” geeft dit:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=epigenetics+AND+evolution
honderden artikelen die tonen dat overerfbare eigenschappen door epigentische modificaties worden veroorzaakt.
Het is echt het einde van Darwin en de titel van de Groninger biologen is dus gerechtvaardigt.
Ze zagen echt aan de poten van Darwinisme.
Ontkennen mag.
PB
Epigenetics AND evolution verslaat haar honderden.
DNA AND evolution haar tienduizenden…
Fransen zegt: “Peter, het feit dat er veranderingen aan het DNA plaatsvinden sluit op geen enkele manier uit dat ze ook in het DNA plaatsvinden.”
Wie zegt dat het een het andere uitsluit?
Het feit dat men de oorsprong van veranderingen niet kende en het toeschreef aan DNA mutaties blijkt door de nieuwe biologie ineens niet meer geldig.
Want er is nu een betere verklaring gevonden. Wat jij als Darwinst nu moet aantonen, of liever nog excluderen, zijn deze epigenetische mechanismen in de variatie die we waarnemen.
Ik kan je vertellen dat de nulhypothese reeds door de bovenstaande referenties wordt bevestigd.
De epigenetica is gewoon de volgende doodsteek voor het Darwinsme.
Niet dat het wat uitmaakt…het maakt namelijk geen bal uit wat we waarnemen want het past allemaal in Darwinsme. En daarmee is het pseudoscience.
pb
@ Peter, als er iemand is die niet kan luisteren en die niet verder kan kijken dan z’n eigen vooringenomenheid dan ben jij het. Dat is jammer, want als je wel enige mate van zelfkritiek had bezeten, zou je misschien een beter boek geschreven hebben. En dan was mijn recensie wellicht ook iets positiever geweest en dat had je weer jaren en nog eens jaren van verongelijkt zeuren bespaard.
Veel plezier met je eigen gelijk, ik heb er geen behoefte meer aan over dit onderwerp verder met je van gedachten te wisselen.
Fransen, je speelt niet eerlijk.
Jouw search includeert mijn search. Mijn dataset is een deel van jouw dataset.
DNA AND evolution geeft vrijwel alle referenties (bijna 100 duizend)
Bovendien is er sprake van een circelredenering, want vrijwel al jouw referenties gaan over (punt)mutaties, hetgeen wordt geinterpreteerd als evolutie.
Maar dan moet je eerst evolutie definieren.
Ik definieer evolutie als “het hypothetische proces waarbij mensen uit microben ontstonden middels selectie van random geintroduceerde genetisch ruis (mutaties)”.
Als je mutaties ziet als evolutie, ja dan is echt alles evolutie.
Goede wetenschap begint met goede en goed afgebakende definities. Daar mogen de Darwinisten wel eens mee beginnen. Wat bedoel jij eigenlijk met evolutie, Fransen? Definieer het begrip eens…
En Peter geeft nog steeds geen referentie waarin we kunnen vinden dat de door Darwin opgemerkte variatie ‘voor een groot deel op epigenetische variatie terug te voeren is’.
Want dat is helemaal niet ‘logisch’ (zie de reactie van Rene van 4:19 pm). Dus zou het interessant zijn als daar door iemand bewijsmateriaal voor aangedragen is.
Maar dat is blijkbaar niet zo.
Peter, zelfs mijn spamfilter kon niets met die laatste reactie van je en blokkeerde ‘m. Ik heb ‘m toch maar doorgelaten en verwijs verder naar mijn vorige reactie.
“Jouw search includeert mijn search. Mijn dataset is een deel van jouw dataset.”
Inderdaad, maar voor een heel klein deel. Terwijl je in jouw boude stelling verkondigde dat de door Darwin opgemerkte variatie ‘voor een groot deel op epigenetische variatie terug te voeren is’.
Niet dus.
“Ik definieer evolutie als “het hypothetische proces waarbij mensen uit microben ontstonden middels selectie van random geintroduceerde genetisch ruis (mutaties)”.”
Is dat niet een beetje antropocentrisch ?
Peter Borger
Heb jij epigenetica ook behandeld in jouw boek?
Ik kan het zo snel niet vinden.
Andre, TE-driven genetische veranderingen zijn een onderdeel van de epigenetica.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19845643
Abstract
Transposable element (TE) sequences make up a substantial fraction of mammalian genomes and exert a variety of regulatory influences on mammalian genes. We explore the contributions of TEs to the epigenetic mechanisms that regulate mammalian genomes, emphasizing nucleosome positioning and epigenetic histone modifications. A link between TEs and epigenetics rests on the fact that underlying genetic sequences partially mediate the nature and identity of epigenetic modifications. Here, we review the studies that have uncovered histone modifications that are targeted to mammalian TE sequences and propose a series of hypotheses regarding the potential epigenetic regulatory effects of mammalian TEs. We propose that mammalian TE sequences have specific nucleosome binding properties with regulatory implications for nearby genes, are involved in the phasing of nucleosomes, and recruit epigenetic modifications to function as enhancers; that epigenetic modifications at TE sequences affect the regulation of nearby genes; and that TEs serve as epigenetic boundary elements. It is hoped that these proposed scenarios may help to serve as a roadmap for future investigations into the epigenetic regulatory effects of mammalian TEs.
PB
Eelco, voor “mensen” mag je ook mammoet lezen, of “miereneter”, of “malariaparasiet” (die overigens 4 x onafhankelijk van elkaar evolueerden als gevolg van een >non-random< DNA shuffling).
PB
Leuk ! Een definitie waar je zelf mag weten wat je leest 🙂
Het lijkt me eigenlijk beter de standaard definitie aan te houden, zodat we het allemaal over hetzelfde hebben. Zou toch praktisch zijn, nietwaar.
Beste René (of anderen),
Serieuze vraag: zijn er eigenlijk biologen in Nederland (om beperkt te blijven) die vraagtekens hebben bij evolutie, er niet in geloven en/of creationist zijn? Ik heb het idee dat veel mensen die schrijven over evolutie niet altijd weten waar ze het over hebben (als ik reacties van biologen moet geloven), en dat (de meeste?) biologen eigenlijk wel overtuigd zijn van evolutie. Vast bedankt.
Er beginnen jaarlijks omstreeks 500 studenten met de studie biologie aan de universiteiten. Daar zijn mensen bij uit reformatorische hoek die niet van 6000 jaar af zullen gaan.
Na een verplichte eerstejaarscursus evolutiebiologie kan een student evolutie vermijden. Dat doen sommige studenten ook; ze vragen of een cursus aan evolutie doet, en bij ja gaan ze een andere cursus volgen. De reformatorische scholen als de Driestar hebben ook leraren biologie. Een van de redacteuren van WEET studeert in Wageningen, doet een onderwerp evolutiebiologie; als ik het goed gehoord heb analyse van selectieexperimenten. Met andere woorden, er zijn wel creationistische biologen: die beginnen als creationist en blijven dat ondanks hun studie.
Gezien het aantal mensen is het onmogelijk te zeggen wat DE bioloog van evolutie denkt. Voor het merendeel van de biologen is het strict hun vakgebied niet; misschien weten ze er evenveel van als ik van endocrinologie, nl dat het een biologische discipline is. Daarnaast merkt iedereen die de algemene wetenschappelijke literatuur bijhoudt dat evolutie daarin als vaststaand beschouwd wordt. Er is soms een leuk nieuw fossiel, of er is discussie over de mate waarin regulatie van genen bijdraagt aan variatie en selectie, maar dat is alles binnen het evolutiekader. Dus laten we het er maar op houden dat ‘de biologie’ als wetenschap volledig achter evolutie staat.
Veel mensen die anti-evolutie schrijven op websites weten helemaal niets.
En dan is het ook nog zo dat de rest van de (niet-biologische) wetenschappelijke feiten en theorieen volledig consistent zijn met biologische evolutie, waarbij ik denk aan tijdschalen, omstandigheden (geologie, planetologie), en fysische mechanismes.
Bedankt voor de reacties. Ja, ik begrijp dat ‘de bioloog’ ook een wat breed begrip is, maar om nu naar de mening en ideeën te vragen van evolutiebiologen… 😉 Daarnaast had ik toch wel verwacht dat de meeste biologen (welke subdiscipline dan ook) wel wat (bovengemiddeld) af zouden weten van evolutie, maar dat heb ik kennelijk mis. Ik wil me er wel graag verder in verdiepen. Weten jullie een boek/boeken waarin een goed overzicht gegeven wordt van evolutie, waarbij ook theorieën en feiten vanuit andere vakgebieden worden betrokken (n.a.v. de reactie van Eelco van Kampen). Een soort overzichtswerk met bewijzen vanuit verschillende vakgebieden, en ook weerleggingen van (zogenaamde) tegenargumenten. Als buitenstaander klinken sommige tegenargumenten soms best overtuigend, en dan blijkt er gewoon een goede verklaring voor te zijn. Een Engels boek is ook prima. Vast bedankt.
Sterrenstof van Rene Fransen?
Van René mag ik geen (populair wetenschappelijke) boeken van Dawkins aanbevelen, waarschijnlijk, maar deze is zo mogelijk nog beter:
http://www.amazon.co.uk/Endless-Forms-Most-Beautiful-Science/dp/1849160481
Als je dieper wilt, dan is dit een goed textbook:
http://www.amazon.co.uk/Evolution-Edition-Hoekstra-published-University/dp/B00E27X46Y
(hier ben ik zelf erg tevreden over)