Met al die Sinterklaasgedichten en -surprises en meer van dat soort dingen kwam het er even niet van een nieuwe post te schrijven. Daarom even een kijktip. Op de website van BioLogos staat een mooie serie van oudtestamenticus John Walton (Wheaton College). Daarin gaat hij in op de manier waarop we Genesis moeten lezen.
Ik zou dit samen kunnen vatten in een blog, maar dat doet denk ik geen recht aan de uitleg van Walton. En het mooie artwork van z’n zoon!
Ik ken Walton overigens niet, geen idee wat zijn reputatie is. Maar hij zegt een boel dingen die ik herken. Een quote: ‘Genesis is written for us, not to us’. En een boel dingen die ik nog niet wist. Juist door het wereldbeeld van de (menselijke) auteur van Genesis erbij te betrekken wordt de tekst duidelijker.
Het is een wat lange zit, maar in vier goed verteerbare delen. Kijken dus!
Jij schrijft: Juist door het wereldbeeld van de (menselijke) auteur van Genesis erbij te betrekken wordt de tekst duidelijker. Op het plaatje van Walton staat echter: “We must see the world the way the text sees the world“: en dat is net even iets anders. Is dat een aanbeveling om ons huidig wereldbeeld aan te passen aan het wereldbeeld van ’the text’? of wil Walton alleen ons huidig wereldbeeld even aan de kant zetten om ’the text’ te kunnen begrijpen?
@Gert
Heb je de voordracht van Walton dan niet beluisterd?
Antwoord dat hij daar in geeft op dit punt lijkt me kristal helder.
Betwijfel wel of de manier van naar de wereld kijken echt zo was als hij dat beschrijft.
En zijn interpretatie van het rusten van God op de 7e dag lijkt vanuit Genesis misschien aanvaardbaar, maar niet vanuit de wet.
Overigens intrigerend gedichtje aan het eind!
@ Gert, Walton begint zijn presentatie met uit te leggen hoe God spreekt via mensen, en dus binnen de cultuur van de mensen tot wie hij spreekt. Dus het wereldbeeld van Genesis is het wereldbeeld van de auteur. Dat is wat hij bedoeld met ‘..the way the text sees the world’.
@ Andre, ik had graag wat voetnoten bij de presentatie gezien, om e.e.a. eens te kunnen nalezen. Ik vind de lezing prikkelend en boeiend, maar kan niet zo goed inschatten of Walton op alle punten een breed gedragen idee beschrijft, of een zeer persoonlijke interpretatie.
Misschien dat de volgende links ook
wat informatie geven over dit onderwerp?
http://www.ocabs.org/journal/
[PDF] Creation as Temple-Building and Work as Liturgy in Genesis 1-3
http://biologos.org/uploads/projects/godawa_scholarly_paper_2.pdf
Als de eerste link te lastig is – je moet registreren – kun je ook de naam van het hele document in google search plakken, dan kun je de pdf zonder probleem downloaden.
De tweede link – Godawa – geeft geen probleem.
Misschien dat je er iets aan hebt, wat betreft het draagvlak voor Walton’s ideeën.
De schrijver van het eerste pdf document is Jeff Morrow, mocht je op ocabs willen zoeken.
@Jaap
Bedankt voor de links ,geeft een aardige tekst opsomming van het denken over platte aarde etc.
@Rene
Of het wel of niet een breed gedragen idee betreft , je zult het toch zelf moeten beoordelen.
Tot op zekere hoogte zegt Walton het zelfde als wat jij volgens mij in Sterrenstof schreef. Alleen maakt hij de claim dat genesis in het geheel niet gelezen moet worden als een historisch verslag absoluut.
Dat ondersteund hij met voorbeelden van hoe het beeld van de ouden was over de platte aarde , en de ziel/verstand die in het hart zouden zitten .
Echter uit een verkeerde theorie kun je niet afleiden dat de waarnemingen die tot die theorie geleid hebben niet juist zijn.
Als het Walton er om gaat om christenen te helpen om het makkelijker te maken om wetenschap en geloof met elkaar te verzoenen dan vrees ik dat zijn actie geheel tevergeefs is .
Op de site geloof en wetenschap was een nogal lange discussie over YEC (Henk en Ingrid)Als je kijkt naar de manier van redeneren valt het totaal niet te verwachten dat de bijdrage van Walton ergens toe leidt.
Rene, ik ben benieuwd naar jouw mening over de vraag Is dieronvriendelijkheid intrinsiek aan het monotheïsme verbonden? die ik op mijn blog behandelde. Het lijkt me dat jij daar wel iets over zou kunnen zeggen. Wees gerust: ik ga er géén gewoonte van maken om jou steeds naar je mening te vragen 🙂
Ach, in mijn tijd bij de UK mocht ik altijd het redactioneel commentaar schrijven wanneer er geen duidelijke kandidaat was, omdat ik altijd wel een mening had 😉 .
Ik denk niet dat er enige relatie is tussen dieronvriendelijkheid in monotheïsme. Alleen godsdiensten die dieren als goddelijk aanbidden, stimuleren goed gedrag tegenover(sommige) dieren. Denk aan heilige koeien.
Het jodendom kende de tempeldienst met dieroffers. De praktijk is echter dat deze offers voor 90 procent dienden als voedselvoorziening voor de priesters. Ook in andere religies in het Midden Oosten zag je dat de tempel deels de rol van de slager had – Paulus schrijft in een van zijn brieven over het eten van vlees uit een (heidense) tempel.
Dat de Bijbel de mensen boven de dieren plaatst klopt. Maar tegelijkertijd geeft dat de mens een verantwoordelijkheid. Bijbel leiderschap is als je goed kijkt dienend leiderschap. Over ritueel slachten kan je hele discussies houden. Door de zorgvuoldigheid van de procedure zou het destijds zeer wel een verbetering van de slachtprocedure kunnen zijn geweest. Als je kijkt naar de hele keten van vleesproductie vraag ik mij af of het zo erg is.
Reinier Sonneveld heeft in ‘Het boek van de natuur’ (dat ik met hem samenstelde in 2011) een hoofdstuk geschreven over de diervriendelijkheid van Jezus. Los van zijn directe handelen heeft Jezus een einde gemaakt aan de offerdienst.
En, als gezegd, de Bijbel geeft het ‘cultuurgebod’ in Genesis, waar Adam de schepping moet beheren. Die notie is nogal eens genegeerd in de geschiedenis, maar inspireert tegenwoordig tal van christelijke bewegingen die rechtvaardigheid voor heel de schepping benadrukken.
Het hele concept van dierenrechten vind ik overigens sympatiek, maar wel met enige regelmaat zwaar overtrokken. Ik ben vegetariër, maar niet principieel tegen gebruik van dierenproducten. Dat is ons recht volgens de Bijbel (een recht dat de verplichting van zorgvuldigheid met zich meebrengt), maar ook gewoon een biologisch gegeven. Iedereen vreet elkaar op in de natuur. That’s life.
Opnieuw: mensen hebben verantwoordelijkheid. En dat is nou net het verschil tussen mensen en dieren. Dieren hebben die verantwoordelijkheid niet. Als er weer een hond op de stoep poept is het de fout van het baasje. Ik zie dus een groot verschil tussen mens en dier, en wijs concepten als die van Peter Singer af. Maar dat is mijn persoonlijke mening!
Hartelijk dank voor deze gratis service 🙂
Ik moet je mijn welgemeende complimenten geven dat je vegetarisch bent ondanks het feit dat de bijbel (Genesis) ondubbelzinnig toestaat of zelfs aanmoedigt om dieren te eten! Je moet wel stevig in je schoenen staan en eigentijdse idealen hebben om dat voor elkaar te krijgen.
Rene, jij en ik zijn bioloog, dus wij weten heel goed dat “Iedereen vreet elkaar op in de natuur. That’s life.” helemaal nie waar kan zijn:
heb je wel eens een zebra een leeuw zien eten 🙂
Trouwens heb je wel eens een zgn luipaard of slechtvalk met obesitas in het wild gezien 🙂
Een leeuw een zebra-bioindsutrie, -slachterij, en export bedrijf zien runnen en stinkend rijk zien worden 🙂
That’s NOT life!
De mens is het enige dier dat van eten een winstgevende business heeft gemaakt…
Dank voor je antwoord!
Gert, er bestaat helaas een jammerlijk misverstand dat wat niet verboden is daarmee verplicht is. En dan heb ik het niet alleen over Bijbelse ge- of verboden!
Mijn verwijzing naar ‘elkaar opvreten’ betreft natuurlijk alleen een verwijzing naar de fysiologie. Mensen zijn omnivoren. En in de natuur vind je carnivoren. Het eten van een ander dier is dus een natuurlijke zaak. Maar dat geldt inderdaad niet voor de manier waarop mensen vlees tegenwoordig produceren. De belasting die dit voor milieu en dierenwelzijn met zich meebrengt is voor mij de reden om geen vlees te eten.