Goed, hij is er dus. The (in)famous Richard Dawkins. De Universiteitskrant wilde ‘m interviewen maar dat zat er niet in. Dus kreeg ik het vriendelijke verzoek het vrijgevallen gat van 1200 woorden te vullen.
Ik heb vijf RUG-wetenschappers uit verschillende disciplines gevraagd naar hun mening over het fenomeen Dawkins. Rode lijn in de vijf interviewtjes was de opinie over wat RD goed doet, en wat minder. Daarnaast ging het over de twee thema’s waarmee Dawkins groot is geworden: evolutie en atheïsme. Het resultaat vinden jullie hier. Een collega (die RD zou gaan interviewen) heeft zich in de kersvakantie ingelezen met een selectie uit mijn boekenkast. Haar ‘ontmoeting’ met Dawkins staat hier.
De illustratie is de cover van deze week, een tekening van onze vaste cartoonist Pluis. Voor wie zich afvraagt waar ik op donderdagavond de tijd vandaan haal om een blogje over Dawkins te tikken, ik laat de lezing vanavond schieten wegens te drukke agenda. Tssss….
Nou, dat verhaal van de vijf bruggen dat hij zometeen gaat houden is ook hier te vinden. Benieuwd wat jullie er van vinden, ik veerde met name op toen hij de vijfde brug noemde, namelijk dat overerving digitaal is. Je hebt een gen of je hebt het niet. Moderne genetica wordt in mijn beleving juist steeds minder digitaal. Polymorfismen die een gen harder of minder hard laten werken, netwerken waarbinnen expressie gradueel wordt beïnvloed…
Misschien iets dat ik morgen kan vragen, dan zit ik met andere journalisten als toeschouwer bij een studentendebatje met Dawkins, waarna er een persconferentie is.
Gisteren trouwens een aardig item in ‘Met het oog op morgen’. Flink doorspoelen, tot een minuut of 40, dan begint het.
Laatste link: mijn recensie van God als misvatting, bij Geloof en wetenschap.
Met het oog op morgen: doorspoelen naar minuut 32.
Het is 24-bit digitaal ? Ook digitaal kun je ‘meer’ of ‘minder’ doen (pak maar een CD), maar ik denk dat je gelijk hebt dat er nog altijd een hoop analoogs tussendoor zit.
En wat ga je je idool vragen 🙂 ?
@Eelco, luister even naar het fragment uit ‘Oog’, de kritiek van de Vlaamse meneer. Dat triggerde mij een beetje bij die uitspraak van Dawkins.
Ik weet niet precies wat hij bedoelt, dus dat kan ik ‘m morgen vragen. Ik zit nog wat stukjes uit de New Statesman kerstspecial te lezen, waarvan hij gast-hoofdredacteur was.
Pluis maakt prachtige spotprenten zag ik op zijn site, maar Dawkins herkende ik niet direct. Die grijns hoort niet bij hem. Dat triomfantelijke zit niet in zijn mimiek.
René,
Ik heb de maestro vanavond bezig gezien. Hij is topfit dus ik raad je aan de zin “Moderne genetica wordt in mijn beleving juist steeds minder digitaal.”
anders te formuleren bij het stellen van je vraag.
Na het woord ‘beleving’ zou hij je oren er wel eens af kunnen knippen.
De bioloog Dirk Draulans schildert Dawkins in al zijn naaktheid ,
(Aarzelt zelfs om Dawkins een wetenschapper te noemen , die bovendien niet is mee-geëvolueerd met de moderne inzichten)
Rene zijn commentaar op de God dilusion is tamelijk vernietigend
Het laatste boek van Dawkins is volgens Gerdien doodsaai
En toch… uitverkochte zalen.
We gaan uiteindelijk toch voor charismatische alfa mannetjes .
@René, over jouw geïnterviewden in de Groningse Universiteitskrant:
“Dawkins’ views on religion are not consistent with his views as an evolutionary biologist, Weissing thinks. “Selfish genes can create ugly but effective adaptations and Dawkins is always enthusiastic about this, except when it comes to religion.” But religion should be seen as exactly just such an adaptation, Weissing argues. “So it’s odd that in this case he only sees the negative side.””
Ik ben benieuwd waar Dawkins ontkent dat religie een “effective adaptation” is.
“To Verhulst, Dawkins stands alone in the way he popularized complex scientific principles for a wider audience: “Books like ‘The Selfish Gene’ and ‘The Blind Watchmaker’ are of the highest quality. They’ve had a far-reaching influence on evolutionary thinking, by introducing the concept that our purpose is to spread our genes.””
“purpose” is beslist geen concept dat Dawins ooit geintroduceerd heeft. Het staat haaks op zijn opvattingen.
Peter Barthel: “We need modesty, because no one knows the full and complete truth.”
Het kennen van de ‘volledige waarheid’ is geen voorwaarde voor het kunnen onderscheiden van zin en onzin. Daar zijn systematische methodes (zoals de wetenschappelijke methode) voor die los staan van kennis. Bescheidenheid is een prettige eigenschap, maar niet om de reden die Barthel noemt.
@ Ludo, aangezien alle teksten gelezen zijn door degenen die ze hebben uitgesproken, staat er gewoon wat er staat.
Weissing staat al jaren aan de top van de theoretische (evolutie)biologie, met regelmatig publicaties in zeer grote bladen.
Verhulst is lid geweest van De Jonge Akademi en een van de betere jonge hoogleraren hier
Barthel is al jaren succesvol in zowel onderzoek als communicatie.
Vanwaar de defensieve reactie? Dit is hoe mensen met een goed en helder verstand Dawkins zien. (En met ‘dit’ bedoel ik al hun uitspraken, niet alleen de minder flatterende).
@ Rob, als de man oren gaat afknippen na een simpele vraag om verduidelijking diskwalificeert hij zich als serieus academicus.
@Rene:
ik heb het stukje beluisterd, en hoor vooral dat Draulans Dawkins persoonlijk niet zo mag. Dat gebeurt natuurlijk: ik mag Hawking bijvoorbeeld ook niet.
Maar dat maakt voor de wetenschappelijke ideeen uiteraard niet uit.
Dawkins geen wetenschapper noemen is bizar: hij heeft genoeg wetenschappelijke publicaties op z’n naam staan (zie http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_publications_by_Richard_Dawkins), naast z’n boeken.
Over z’n stijl kun je natuurlijk van alles en nog wat zeggen, maar z’n wetenschappelijke status is OK.
@ Eelco, een uitspraak van Weissing die door ruimtegebrek geschrapt is, is dat Dawkins geen groot wetenschapper is. Hij heeft een paar dozijn artikelen, aldus Weissing. Zijn invloed is vooral die van de synthese en de popularisatie. Wat ik belangrijk genoeg vind en ook dat is voor mij een onderdeel van het wetenschapsbedrijf. Vermoedelijk oordeelt Draulans vooral op output, en daarin heeft hij voor zoveer ik weet gelijk.
Zie hier trouwens voor een verslag van gisterenavond door een collega van mij.
@Rene:
z’n output is inderdaad matig: mijn eigen publicatielijst is al drie keer langer, en zo oud ben ik nog niet. Dus daarom is hij dan ook geen professor in de zoologie geworden, maar in de popularisatie.
Maar om hem dan géén wetenschapper te noemen gaat mij veel te ver. Hij is wel degelijk ook wetenschapper, ondanks z’n matige output in z’n specifieke vakgebied.
En of je hem dan een groot wetenschapper wilt noemen of niet: het hangt er vanaf of je zijn breedte kan waarderen of niet in deze tijd van hoge specialisatie.
Leuk verslag van je collega. Ik denk dat ik al veel eerder zo moe zou zijn …
Hij zal niet de eerste ‘ster’ zijn die door moeheid wordt geteisterd.
Misschien heeft Rob, als ooggetuige, nog een kort verslag of impressie in petto ?
Tenslotte: ik vind nog steeds ideeen het meest interessant, en niet specifieke personen.
Rene noemt dat Franjo Weissing het heeft over de eerste reacties op ‘The Selfish Gene’ – hoe negatief die waren. Dat klopt. Voor Dawkins was ‘het gen is de eenheid van selectie’ absolute kul – en het is goed mogelijk dat dit altijd het geval is gebleven, maar de goede schrijfstijl en welsprekendheid van Dawkins hebben veel invloed gehad. Bovendien geeft ‘genen’ een gemakkelijk denkschema.
Een probleem is dat de reactie op Dawkins (zoals bv Jablonka) ook veel te ver doorslaat.
@Gerdien,
Wat is wel de eenheid van selectie, het gehele organisme? Of bestaat er niets zoiets simpels als eenheid van selectie?
@Jaap
Formeel en hoe het werkt zijn hier weleens iets anders. Selectie werkt met overleven en reproductie, en dat doen alleen individuele organismen.
Formeel kun je dan de gemiddelde selectiecoefficient per allel van een gen in een populatie berekenen, maar dat maakt een gen nog niet de eenheid van selectie.
Formeel kun je in een onderverdeelde populatie selectie door berekening splitsen in een deel tussen groepen en een deel binnen groepen. Ook dan werkt selectie op individuen.
Ongeveer over hetzelfde tijdstraject als Dawkins’ werk is er ook de stroming die werkt met kenmerkwaarden en fitness, zonder enige referentie naar genen.
Het ‘selfish gene’ is veel te letterlijk genomen.
@Gerdien,
Volgens Dawkins’ eigen bruggenverhaal houdt hij wel degelijk vast aan een telbare genen hun frekwentie binnen de genenpool.
Kom er gezien jouw bericht hiervoor binnenkort nog een brug bij?
@Roeland
Is het nodig de audio te horen voor je verwijzing?
@Gerdien,
Voor mijzelf had ik niet genoeg aan de samenvatting.
Het gaat dus om de mogelijke brug na de vijfde.
De voorgaande kan je overslaan en de vijfde begint vlak na 21:30
van http://sms.cam.ac.uk/media/663426
René zou ook nog een antwoord aan Dawkins zelf proberen te ontfutselen, wat het plaatje weer verder detailleert.
Dank vast,
@Gerdien,
Als je de genen (allelen) binnen de genenpool van een soort bekijkt zie je variatie. Sommige genen worden echter ook aangetroffen bij verschillende soorten/genenpools. Een aantal genen heeft bij verschillende soorten een andere, nieuwe functie gekregen. Het idee dat genen dus soorten kunnen overleven heeft m.i. geleid tot het bestempelen van het gen als overlever. Zo valt er in principe een overzichtelijke stamboom van genen/allelen te maken die aantoont dat die genen al veel langer meegaan dan de soorten die ze als tijdelijk ‘voertuig’ hebben gebruikt.
Is het dan niet aannemelijk dat het gen als eenheid van selectie te zien ?
@Rob
Nee, zo krijg je genen als archief en vastlegger van het verleden, niet als eenheid van selectie.
@Rob
De vraag is in feite:
“is de eenheid van selectie de grootheid die daadwerkelijk selectie ondergaat?” Dan is dat het individu.
@Roeland
Dawkins is volledig traditioneel in zijn verhaal dat ik afgeluisterd heb vanaf 23.00.
En heeft het niet over ‘selfish genes’. Dawkins zegt vanaf omstreeks 30.00 ‘cartels of cooperating genes’ ‘archive’ ‘database of survival instructions’.
Allelen op een gen zijn telbaar in een populatie. Allelfrequenties veranderen door selectie.
Dat is niet hetzelfde als ‘gen is de eenheid van selectie’. Gen is de eenheid van registratie.
Neem een locus met twee allelen A en a met frequentie p en q=1-p. De genotypen zijn AA Aa en aa met frequenties p2 (p-kwadraat), 2pq en q2(q-kwadraat). de fitnesses zijn w(AA) w(Aa) en w(aa). Deze zijn ‘echt’, zaken die je zou willen achterhalen of meten.
Dan is de berekende fitness van allel A: w(A) = [p2w(AA) +pqw(Aa)]/p; die van allel a: w(a)=[pqw(Aa)+q2w(AA)]/q. Als W(A)>w(a) neemt A in frequentie toe. de frequentie van A legt vast wat w(AA) w(Aa) w(aa) aan biologie inhouden.
{Als er een fitness interactie is met een ander locus krijg je een dergelijk soort middeling. }
@René,
Zo defensief was mijn reactie niet, en ik probeerde ook geen afbreuk te doen aan kwaliteiten en reputaties. Het waren slechts wat kanttekeningen bij sommige opmerkingen van de geinterviewden.
Maar inderdaad, het ging er jou alleen maar om een indruk te geven van hoe Groningse wetenschappers Dawkins zien, en daar voegt mijn commentaar niks aan toe.
Gerdien,
Zo had ik het ook begrepen. Dank voor de check.