Weer even een verwijzing- op originele copij zit ik nog wat te broeden. Ik kwam net een link tegen naar een (relatief oude) presentatie van Graeme Finlay, een Nieuw Zeelandse geneticus die een aantal dunne boekjes voor christenen heeft geschreven met een uitleg van het genetische bewijs voor evolutie.
Het werk van Finlay heb ik gebruikt voor mijn boek, met bronvermelding natuurlijk. Waar ik hier naar wil verwijzen zijn twee presentaties, waarin Finlay in gaat op de genetische bewijzen voor evolutie, maar ook toelicht hoe hij de evolutionaire geschiedenis koppelt aan de Bijbel.
Zelfs voor wie het niet eens is met zijn Bijbelvisie, is het belangrijk zijn genetische bewijs eens goed te bekijken. Simpelweg roepen dat dit zijn ‘wereldbeschouwelijke interpretaties’ zijn is naar mijn idee te kort door de bocht.
Inhoudelijke reacties zijn welkom, geschimp en gescheld niet, ik zeg het er voor de zekerheid nog maar even bij…
Ik weet nog niet of en wanneer ik de tijd zal vinden om deze lezingen in zijn geheel te beluisteren.
Ik wil wel even laten weten dat ik je boek enkele jaren geleden heb gelezen.
Ik was er al aardig van overtuigd dat evolutie wel haast moet hebben plaatsgevonden, en ik vond wat je schrijft over wat er bekend is geworden over genetisch bewijs bijzonder interessant: zo veel meer bekend sinds ik eindexamen gymnasium beta heb gedaan in 1972!
Het heeft me er nog veel meer van overtuigd dat evolutie op dit moment de meest overtuigende visie is op de geschiedenis van het leven op aarde.
Voor mij is dat al langer absoluut niet in strijd met mijn christen zijn; en ik had daarbij al sinds mijn jeugd mijn vader, fysicus, als voorbeeld.
Rene schreef “is het belangrijk zijn genetische bewijs eens goed te bekijken”. Het is altijd nuttig het genetisch bewijs voor evolutie te bestuderen, maar het is ook goed te bedenken (ook gezien het commentaar van Tineke Plooij) dat in 1858 toen de evolutietheorie door Charles Darwin en Alfred Russel Wallace gezamenlijk werd gepubliceerd, DNA totaal onbekend was. Ja, nog ‘erger’: de erfelijkheidswetten van Mendel waren niet bekend bij beide bedenkers van de evolutietheorie.
Juist in het jaar dat het 100 jaar geleden is dat Wallace is overleden, en dit met allerlei evenementen wordt herdacht, is het nuttig te bedenken dat de evolutietheorie werd opgesteld zonder erfelijkheidstheorie…
@ Gert, inderdaad, Darwin kwam op grond van zeer onvolledige gegevens tot zijn theorie. Het belangrijke punt daarbij is dat tal van nieuwe ontwikkelingen het einde van de evolutietheorie hadden kunnen betekenen:
1) erfelijkheidsleer
2) leeftijd aarde (daalde na publicatie van Origins, om pas na ontdekking radioactiviteit weer te stijgen)
3) fossielen archief
4) DNA (verschillen en overeenkomsten tussen soorten)
Op alle punten is de evolutietheorie bevestigd.
@ René
Je zegt: “2) leeftijd aarde (daalde na publicatie van Origins, om pas na ontdekking radioactiviteit weer te stijgen)”
Wat bedoel je precies met “daalde na publicatie van Origins”?
In de negentiende eeuw zijn schattingen gemaakt van de ouderdom van de aarde, onder de aanname dat de aarde als een gesmolten bol is begonnen die is gestold door afkoeling. De huidige temperatuur zou een schatting van de ouderdom geven, van enkele tientallen miljoenen.
Lord Kelvin heeft eind negentiende eeuw een serie schattingen gemaakt, maar daarbij ging de leeftijd naar beneden. Radioactiviteit verklaarde de ‘restwarmte’, waarna de geschatte leeftijd weer steeg. Radiodateringen kwamen nog later.
Rene, mooi gezegd! en helemaal waar!
“Darwin kwam op grond van zeer onvolledige gegevens tot zijn theorie.” Inderdaad! Als Darwin wist wat Wallace wist in die tijd, zou hij een nog betere Origin of Species geschreven kunnen hebben. Denk je eens in als Darwin en Wallace samen de Origin of Species hadden geschreven: DAT zou een overweldigende indruk gemaakt hebben op het Engelse publiek en de wetenschappelijke wereld! EN het boek had met mooie paradijsvogels en vlinders geillustreerd kunnen worden! (in ieder geval mooier dan Darwinvinken) wat nog meer indruk gemaakt zou hebben!
@Rene
Het is een verhaal met veel vraagtekens. Dat gemeenschappelijk veranderingen in een gen zoals bij het Gulo gen zou kunnen wijzen op een gemeenschappelijke voorouder , klinkt waarschijnlijk .
Aan de andere kant , kijken we naar het HAR1 gen (dat mogelijk betrokken is bij hersengroei ) dan is het verschil tussen bijna alle dieren niet meer dan 2 nucleotiden (in 300 milj jaar tijd) maar tussen chimp en mens 18 (van de 118)
zie http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=what-makes-us-human
(Gert heeft er ook over geblogd.)
Stel een schepping van de mens waarbij God de mens heeft gemaakt /aangepast vanuit een primaat. Dan is iets dergelijks te verwachten.
Welk argument is nu sterker . Gemeenschappelijk Gulo gen defect of het sterk afwijkende HAR1 gen dat bij andere dieren nagenoeg ongewijzigd is?
Als 8% van ons DNA uit Retrovirussen zou bestaan , dan komt het blijkbaar regelmatig voor dat retrovirussen in de gameten terecht komen Het AIDS virus bijvoorbeeld doet dat voor zover ik weet niet. Hoe vaak komt dat heden ten dage voor?
Rene, jij schrijft het volgende:
@ Gert, inderdaad, Darwin kwam op grond van zeer onvolledige gegevens tot zijn theorie. Het belangrijke punt daarbij is dat tal van nieuwe ontwikkelingen het einde van de evolutietheorie hadden kunnen betekenen:
1) erfelijkheidsleer
2) leeftijd aarde (daalde na publicatie van Origins, om pas na ontdekking radioactiviteit weer te stijgen)
3) fossielen archief
4) DNA (verschillen en overeenkomsten tussen soorten)
Op alle punten is de evolutietheorie bevestigd.”
Dit is gewoon een belachelijke stelling. Voor het fossielen archief ga je maar even gemakkelijk voorbij aan wat in de literatuur de Cambrian Explosion wordt genoemd? Voor DNA bij verschillen en overeenkomsten van soorten ga je maar even gemakkelijk voorbij aan het feit dat er GEEN enkel bewijs is, niet in een lab en niet in ‘het wild’ dat veranderingen in DNA kunnen leiden tot nieuwe informatie die leidt tot nieuwe complexe structuren zoals organen. Er is zelf in de literatuur helemaal geen theoretisch model hoe een concreet complex orgaan gevormd zou kunnen worden door een opeenvolging van mutaties. Er is daarentegen veel onderzoek dat aantoont dat opeenvolgende mutaties neutrale effecten hebben of zelfs negatieve effecten. Daarnaast is er nog geen enkel afdoende argument gevonden tegen wat Michael Behe de grens van de evolutie heeft genoemd, oftewel, wat kan met spontane mutaties wel en niet bereikt worden. Rene, als je een eerlijke voorstelling van zaken wil geven moet je hier ook eens toegeven dat op heel veel onderwerpen heftige discussies worden gevoerd in vakliteratuur. Ik zal voor de lezers hier 1 van de vele artikelen plaatsen, zodat mensen zelf kunnen lezen wat de status van evolutiewetenschap is op dit moment: http://www.newscientist.com/article/mg20827821.000-the-chaos-theory-of-evolution.html?full=true.
De titel is veelzeggend:”Forget finding the laws of evolution. The history of life is just one damn thing after another”. Dat steekt heel schril af met jouw boude ponering van de stelling dat op 4 punten de evolutietheorie allemaal bewezen is. De ruimte ontbreekt hier om op het gebied van fossielen jouw verhaal af te schieten, maar ik raad iedereen aan de laatste stand van zaken rondom de mening over Neaderthalers eens op te zoeken. Neanderthalers waren 100% zeker voorouders van de moderne mensen tot voor kort. Nu is de heersende opinie aan het omslaan, omdat blijkt dat Neanderthalers gewoon samen met moderne mensen hebben geleefd en waarschijnlijk samen nakomelingen hebben verwekt:
1Soficaru, Trinkaus et al, “Early modern humans from the Pestera Muierii, Baia de Fier, Romania,” Proceedings of the National Academy of Sciences USA, 10.1073/pnas.0608443103, published online before print November 3, 2006.
Rene publiceert al dit soort artikelen maar niet op zijn blog, want dat past niet in zijn straatje, maar het is op zijn minst niet objectief en stelt zijn stoere stellingen dat ‘alles is bewezen rondom evolutietheorie’ wel in een zielig daglicht.
Guido, het moet me toch van het hart dat je vooral erg veel lawaai maakt, en niet veel meer dan dat.
Het New Scientist verhaal poneert dat evolutie chaotisch verloopt (bijzonder niet-lineair), wat gezien de ingewikkeldheid van het leven niet zo verwonderlijk is. Als zelfs de banen van de planeten in ons zonnestelsel chaotisch verlopen, dan lijkt me dat bij evolutie geen verassing.
Dit zet de evolutietheorie uiteraard niet op schroeven, net zo min als chaotisch planeetbanen de gravitatietheorie falsificeert.
Oh, en Rene geeft een bijzonder eerlijke voorstelling van zaken. Zonder daarbij lawaai te maken.